Goldman Sachs: należy włączyć towary do zdywersyfikowanego portfela inwestycyjnego, „najbardziej zdecydowanie polecamy” złoto

Goldman Sachs uważa, że wzrost ryzyka reputacyjnego amerykańskich instytucji oraz rosnąca koncentracja podaży surowców tworzą „ryzyko ogonowe”, dlatego inwestorzy powinni rozważyć włączenie surowców do portfela w celu dywersyfikacji. Złoto zostało wskazane jako „najbardziej zdecydowanie polecany” instrument inwestycyjny w segmencie surowców, a bank utrzymuje średnioterminowy cel cenowy na poziomie 4000 USD do połowy 2026 roku, a w skrajnym przypadku cena może wzrosnąć powyżej 4500 USD. Trzy główne trendy strukturalne (de-risking energii, wzrost wydatków na obronność, de-dolaryzacja banków centralnych) systematycznie ograniczają podaż i popyt na surowce, wspierając długoterminowe perspektywy hossy.

Autor: Dong Jing

Źródło: Wallstreetcn

W obliczu ryzyka utraty niezależności przez Fed oraz koncentracji łańcuchów dostaw, Goldman Sachs wskazuje, że surowce, zwłaszcza złoto, stają się kluczowym narzędziem do zabezpieczania ryzyka tradycyjnych aktywów.

5 września, według Chasing Wind Trading Desk, Goldman Sachs w najnowszym raporcie dotyczącym strategii surowcowej stwierdził, że choć w scenariuszu bazowym oczekiwane zwroty z indeksów surowcowych w ciągu najbliższych 12 miesięcy są umiarkowane, inwestorzy powinni rozważyć włączenie surowców do portfela w celu dywersyfikacji, a złoto zostało określone jako „najbardziej zdecydowanie polecana pozycja długoterminowa (highest-conviction long)”.

Raport wskazuje, że wzrost ryzyka reputacyjnego amerykańskich instytucji oraz rosnąca koncentracja podaży surowców tworzą „ryzyko ogonowe”, które może prowadzić do gwałtownego wzrostu cen surowców przy jednoczesnym spadku cen akcji i obligacji. Złoto zostało przez Goldman Sachs wskazane jako „najbardziej zdecydowanie polecany” instrument inwestycyjny w segmencie surowców, bank utrzymuje cel cenowy dla złota na poziomie 3700 USD/uncję do końca 2025 roku oraz 4000 USD/uncję do połowy 2026 roku, a w skrajnym przypadku cena złota może wzrosnąć powyżej 4500 USD/uncję.

Goldman Sachs podkreśla w raporcie, że trzy główne trendy strukturalne (De-risking energy, Defense spending, Dollar diversification) systematycznie ograniczają podaż i popyt na rynku surowców, ze szczególnym uwzględnieniem takich surowców jak złoto i miedź, których podaż reaguje powoli na zmiany cen.

Wartość dywersyfikacji surowców staje się wyraźna

Raport wskazuje, że od wiosny rynek przeszedł od niepewności celnej do rzeczywistości celnej, co pomogło ustabilizować wskaźniki aktywności gospodarczej i zmniejszyło prawdopodobieństwo recesji w USA.

Mimo to Goldman Sachs uważa, że obecnie wzrost zatrudnienia w USA spowalnia, a ryzyko spowolnienia gospodarczego pozostaje powyżej średniej historycznej. W tym kontekście atrakcyjność surowców jako narzędzia dywersyfikacji portfela inwestycyjnego jeszcze bardziej wzrasta. Goldman Sachs przewiduje, że rola surowców w zabezpieczaniu przed inflacją i ryzykiem skrajnym będzie coraz bardziej istotna.

Scenariusz bazowy Goldman Sachs zakłada, że indeksy surowcowe przyniosą w ciągu najbliższych 12 miesięcy jedynie umiarkowanie dodatnie zwroty.

Bank utrzymuje pozytywne nastawienie wobec złota (silne zakupy banków centralnych), miedzi (popyt ze strony sektora energetycznego, infrastruktury i obronności) oraz amerykańskiego gazu ziemnego (eksport LNG), ale przewiduje, że obecna nadpodaż na rynku ropy naftowej się pogłębi.

Goldman Sachs przewiduje, że silny wzrost podaży ropy spoza OPEC (z wyłączeniem USA) w 2026 roku doprowadzi do globalnej nadwyżki na poziomie 1,8 miliona baryłek dziennie, co ostatecznie do końca 2026 roku zepchnie cenę ropy Brent do poziomu 50 USD za baryłkę.

Ryzyko utraty niezależności Fed podnosi perspektywy złota

Goldman Sachs szczególnie podkreśla ryzyko scenariusza utraty niezależności przez Fed. Jeśli niezależność Fed zostanie naruszona, może to prowadzić do wzrostu inflacji, spadku cen długoterminowych obligacji, spadku cen akcji oraz osłabienia statusu dolara jako waluty rezerwowej. W przeciwieństwie do tego złoto jako środek przechowywania wartości nie zależy od zaufania do instytucji.

Raport wskazuje, że jeśli inwestorzy prywatni, podobnie jak banki centralne, będą bardziej dywersyfikować swoje inwestycje w złoto, cena złota może nawet przekroczyć 4500 USD/uncję w scenariuszu ryzyka ogonowego, co znacznie przewyższa bazową prognozę na połowę 2026 roku wynoszącą 4000 USD.

Goldman Sachs szacuje, że jeśli 1% środków z rynku amerykańskich obligacji skarbowych posiadanych przez inwestorów prywatnych zostanie przekierowanych do złota, przy założeniu niezmienności innych warunków, cena złota wzrośnie do prawie 5000 USD/uncję. Dlatego złoto pozostaje najbardziej zdecydowanie polecaną pozycją długoterminową banku w segmencie surowców.

Ryzyko koncentracji podaży surowców się nasila

Wzrost koncentracji podaży surowców stanowi kolejne poważne ryzyko.

Goldman Sachs wskazuje, że koncentracja podaży kluczowych surowców rośnie, a główne regiony produkcyjne znajdują się w newralgicznych obszarach geopolitycznych lub handlowych (takich jak Bliski Wschód, Rosja, Chiny-USA). W tym układzie narzędzia takie jak ograniczenia eksportowe i „uzbrajanie zasobów” są często wykorzystywane, co prowadzi do częstych zakłóceń w dostawach, zwiększonej zmienności cen i wzrostu inflacji importowanej.

Raport podkreśla, że rywalizacja światowych mocarstw o kluczowe zasoby zwiększa ryzyko zakłóceń w dostawach i zmienności cen. Goldman Sachs podaje jako przykłady kryzys gazowy Rosja-UE z 2022 roku, blokadę Morza Czerwonego i ograniczenia przepustowości Kanału Panamskiego, aby zilustrować wpływ kruchości łańcuchów dostaw na ceny surowców.

Ponadto Goldman Sachs wskazuje, że wolne moce produkcyjne OPEC+ maleją, więc w przypadku zakłóceń w dostawach ropy ceny mogą gwałtownie wzrosnąć.

Strukturalny trend „3D” wspiera długoterminową hossę na surowcach

Goldman Sachs podkreśla, że trzy główne trendy strukturalne (De-risking energy, Defense spending, Dollar diversification) systematycznie ograniczają podaż i popyt na rynku surowców.

1. De-risking energii:

Globalna polityka bezpieczeństwa energetycznego napędza falę inwestycji w sieci energetyczne, znacznie zwiększając popyt na miedź. Goldman Sachs prognozuje, że do 2030 roku inwestycje związane z sieciami energetycznymi przyczynią się do 60% wzrostu globalnego popytu na miedź, a cena miedzi może osiągnąć 10 750 USD/tonę w 2027 roku.

2. Wzrost wydatków na obronność:

Udział wydatków wojskowych Europy w PKB ma wzrosnąć z 1,9% w 2024 roku do 2,7% w 2027 roku. Wydatki na sprzęt metalowy związany z obronnością napędzą wyraźny wzrost popytu na miedź, nikiel, stal i inne metale przemysłowe, co zapewni realne wsparcie dla cen metali.

3. „De-dolaryzacja” banków centralnych:

Od czasu zamrożenia przez Zachód rosyjskich aktywów dolarowych w 2022 roku, globalne zakupy złota przez banki centralne wzrosły pięciokrotnie, co stało się głównym czynnikiem napędzającym 94% wzrostu cen złota od 2022 roku. Kraje rozwijające się w Azji będą przez kilka kolejnych lat kontynuować masowe zakupy złota, co stanowi długoterminowy, instytucjonalny popyt na złoto.