Trzy kluczowe sygnały, na które muszą zwrócić uwagę inwestorzy kryptowalutowi podczas posiedzenia Fed w warunkach napięć

16 września Federalny Komitet Otwartego Rynku (FOMC) Rezerwy Federalnej oficjalnie rozpoczął dwudniowe posiedzenie dotyczące polityki stóp procentowych. Zgodnie z tradycją, uwaga globalnych rynków powinna być skupiona na decyzji dotyczącej stóp procentowych, która zostanie ogłoszona pojutrze (wczesnym rankiem 18 września czasu UTC+8). Jednak dzisiejsze wiadomości potwierdziły, że bezprecedensowa rozgrywka personalna została już rozstrzygnięta: sąd odrzucił wniosek Białego Domu o zwolnienie członkini zarządu Lisy Cook, podczas gdy nowy członek zarządu nominowany przez prezydenta, Stephen Milan, złożył przysięgę. To rozwiązanie „jedno zostaje, jedno wchodzi” oznacza, że dwie zupełnie odmienne ideologie — jedna broniąca tradycyjnej niezależności banku centralnego, druga postulująca podporządkowanie polityki pieniężnej celom politycznym — stoczą historyczną, bezpośrednią konfrontację przy stole decyzyjnym Rezerwy Federalnej.

W związku z tym, głównym punktem tego posiedzenia nie jest już interpretacja danych ekonomicznych, lecz ocena odporności instytucjonalnej Rezerwy Federalnej. Jednak zanim zagłębimy się w analizę tych głębokich sygnałów instytucjonalnych, musimy najpierw wyjaśnić kilka możliwych scenariuszy tego posiedzenia na czysto ekonomicznym poziomie oraz ich bezpośredni wpływ na globalne aktywa. Ponieważ niezależnie od rozgrywek politycznych, ostatecznie wszystko zostanie zrealizowane poprzez konkretne liczby dotyczące stóp procentowych.

Ekonomiczne scenariusze pod powierzchnią: dwa szlaki obniżek stóp i ich globalny wpływ

Scenariusz pierwszy: obniżka stóp o 25 punktów bazowych — scenariusz „umiarkowanego uwolnienia”

To obecnie główne oczekiwanie rynku. Jednorazowa obniżka stóp o 25 punktów bazowych odpowiada oczekiwaniom rynku na cykl luzowania, a jednocześnie wydaje się powściągliwa i stabilna — to klasyczny przykład „umiarkowanego uwolnienia”. Z historycznego punktu widzenia, choć wrzesień często nazywany jest „najniebezpieczniejszym miesiącem dla giełdy”, to gdy Rezerwa Federalna wysyła wyraźny sygnał luzowania, rynek często doświadcza krótkoterminowego wzrostu. Jeśli ten scenariusz się zrealizuje, amerykańskie akcje mogą kontynuować krótkoterminowy trend wzrostowy, a apetyt na ryzyko na rynku stanie się bardziej pozytywny.

Co ważniejsze, ten ruch Rezerwy Federalnej wywoła rezonans globalnej płynności. W systemie, w którym dolar jest globalnym punktem odniesienia cenowego, przejście Fed na luzowanie niemal na pewno wywoła efekt domina „globalnego dodruku”. Aby uniknąć nadmiernego umocnienia własnej waluty względem dolara i odpływu kapitału, banki centralne innych krajów prawdopodobnie również obniżą stopy. Oznacza to, że płynność na rynkach światowych stanie się jeszcze większa, a poza giełdą rozleje się także na inne klasy aktywów:

• Złoto: jako tradycyjny bezpieczny port i aktywo chroniące przed inflacją, w okresie luzowania będzie cieszyć się dodatkowym zainteresowaniem kapitału.
• Kryptowaluty: aktywa takie jak bitcoin, które są najbardziej wrażliwe na płynność, często doświadczają najszybszych i najbardziej gwałtownych odbić, gdy „kran” zostaje odkręcony.
• Surowce: ropa, miedź i inne towary przemysłowe mogą utrzymać siłę dzięki poprawie oczekiwań popytu gospodarczego i napływowi kapitału.

Można powiedzieć, że obniżka stóp o 25 punktów bazowych to początek „powszechnego wzrostu cen aktywów na całym świecie”.

Scenariusz drugi: obniżka stóp o 50 punktów bazowych — alarm „sygnału kryzysowego”

Jednak rynek musi uważać na inną możliwość: pod silną presją polityczną Białego Domu, Fed decyduje się na jednorazową obniżkę stóp o 50 punktów bazowych. Na pierwszy rzut oka wydaje się to większym „pozytywem”, ale jak zareaguje rynek?

Odpowiedź brzmi: sygnał ryzyka. Bank centralny zwykle sięga po tak agresywną „terapię szokową” tylko wtedy, gdy dostrzega ryzyko „twardego lądowania” gospodarki. Jeśli Fed obniży stopy znacznie bardziej, niż oczekiwano, inwestorzy natychmiast zinterpretują to jako — decydujący widzieli gorsze dane o recesji, których my nie widzimy.

W takim przypadku krótkoterminowy napływ płynności zostanie całkowicie przytłumiony przez panikę, co może doprowadzić do gwałtownego spadku amerykańskich akcji i innych ryzykownych aktywów w stylu „pozytywne informacje już w cenach, więc czas na spadki”. W tym chaosie możemy nawet zobaczyć jednoczesny wzrost złota i dolara — dwóch aktywów tradycyjnie uznawanych za „przeciwników” na rynku.

Podsumowując: obniżka o 25 punktów to „umiarkowane uwolnienie”, a obniżka o 50 punktów to raczej „sygnał kryzysowy”.

Jednak, jak podkreśliliśmy na początku, wrześniowe posiedzenie w 2025 roku ma znacznie większe znaczenie historyczne. Niezależnie od tego, czy ostatecznie zostanie przyjęta obniżka o 25 czy 50 punktów, to proces decyzyjny, rozbieżności w głosowaniu i kompromisy polityczne są kluczowe dla określenia kolejnego etapu na rynku. To właśnie dlatego musimy zwrócić uwagę na trzy główne sygnały.

Sygnał pierwszy: pęknięcia w wynikach głosowania — koniec konsensusu?

W przeszłości wyniki głosowań FOMC były zwykle bardzo zgodne, a nawet jeśli pojawiały się jeden lub dwa głosy sprzeciwu, wynikały one z życzliwych, technicznych różnic zdań na tle ekonomicznym. Tym razem jednak rozkład głosów stanie się najbardziej bezpośredecznym „EKG” oceniającym kondycję instytucjonalną Fed.

Nie chodzi o to, kto wygrał, a kto przegrał, lecz o głębokość pęknięć.

Wynik 11-1 lub 10-2 można jeszcze interpretować jako podstawową stabilność instytucji pod presją. Ale jeśli pojawi się poważnie podzielone głosowanie, np. 8-4 lub 7-5, zwłaszcza gdy głosy sprzeciwu pochodzą z obu skrajności — na przykład Milan może głosować przeciw, domagając się obniżki o 50 punktów, a jastrzębie w komitecie mogą głosować przeciw jakiejkolwiek obniżce — będzie to niezwykle niebezpieczny sygnał.

Taka „dwukierunkowa opozycja” oznacza, że przewodniczący Fed Jerome Powell stracił absolutną kontrolę nad komitetem, a wewnętrzny konsensus został rozbity. Bank centralny, który nie potrafi osiągnąć porozumienia, traci wiarygodność i przewidywalność swoich działań. Dla rynku kryptowalut, który polega na stabilnym otoczeniu makroekonomicznym do wyceny ryzyka, taki „koniec konsensusu” sam w sobie jest największym ryzykiem makroekonomicznym.

Sygnał drugi: retoryka Powella — postawa „ostatniego człowieka Fed”

Jeśli wyniki głosowania to zimne liczby, to słowa i postawa Powella podczas konferencji prasowej po posiedzeniu będą bardziej emocjonalnym termometrem tej burzy. Koniecznie wyłącz powiadomienia podające tylko liczby dotyczące stóp procentowych, włącz transmisję na żywo i uważnie słuchaj każdego jego słowa, obserwuj każdy jego wyraz twarzy.

Czy czyta z kartki, czy po zejściu z niej czuje się swobodnie? Gdy dziennikarze zadadzą ostre pytania o ingerencję prezydenta i wewnętrzne spory, czy wybierze dyplomatyczne uniki, czy — jak były przewodniczący Paul Volcker — wyraźnie potwierdzi determinację Fed do obrony swojej niezależności?

Czy jego słowa zdradzają zmęczenie i kompromis, czy prezentuje postawę „ostatniego człowieka Fed” — obrońcy instytucji? Osobista wiarygodność Powella w dużej mierze jest tożsama z wiarygodnością Fed. Jego zachowanie bezpośrednio wpłynie na ocenę globalnych rynków, czy „Fed wciąż jest najbardziej profesjonalnym dorosłym w tym pokoju”.

Sygnał trzeci: przepływy kapitału w ETF — ostateczny werdykt świata kryptowalut

Kiedy polityczna walka na słowa w Waszyngtonie ucichnie, a tradycyjni traderzy przetrawią bezpośredni wpływ decyzji o stopach procentowych, prawdziwy werdykt wyda sam świat kryptowalut. Najuczciwszym „głosującym” będą przepływy kapitału do globalnych bitcoin spot ETF w tygodniach po zakończeniu posiedzenia.

Te setki miliardów dolarów instytucjonalnego kapitału to jedne z najinteligentniejszych i najbardziej wyczulonych sił na rynku. Ich ruchy odpowiedzą na ostateczne pytanie: czy wewnętrzny kryzys Fed jest postrzegany przez rynek jako krótkoterminowe ryzyko, którego należy unikać, czy jako strategiczna szansa na potwierdzenie długoterminowej wartości bitcoina?

• Jeśli kapitał będzie nadal odpływał: oznacza to, że inwestorzy instytucjonalni postrzegają upolitycznienie Fed jako czynnik destabilizujący cały system dolara, wywołując falę „deriskingu”, która w krótkim terminie obciąży wszystkie ryzykowne aktywa (w tym kryptowaluty).
• Jeśli kapitał zacznie znacząco napływać: będzie to historyczny sygnał. Oznacza to, że kapitał instytucjonalny naprawdę zaczyna realizować legendarny „scenariusz” — traktując bitcoina jako narzędzie zabezpieczające przed systemowym ryzykiem walut suwerennych. Gdy wiarygodność banku centralnego zarządzającego światową walutą rezerwową zostaje naruszona, kapitał płynie do wyspy wartości gwarantowanej przez kod, wolnej od politycznych intencji.

Ostatecznie dla nas, którzy działamy w zdecentralizowanym świecie, najbardziej nieintuicyjna, a zarazem najgłębsza prawda jest właśnie testowana: najsilniejszym katalizatorem długoterminowego wzrostu bitcoina może nie być gołębi Fed stale pompujący płynność, lecz Fed, którego wiarygodność jest na naszych oczach erodowana.

Wrześniowa burza 2025 roku dostarcza najświeższych i najbardziej publicznych dowodów na tę tezę. Zapomnij o liczbach, naucz się odczytywać sygnały — to nasza droga przetrwania w nowym makroparadygmacie.