Niespodziewany, ogólnokrajowy raport technologiczny zerwał maskę „sprawiedliwego egzekwowania prawa” i ujawnił pięcioletni, starannie zaplanowany spektakl grabieży aktywów cyfrowych. 127 000 bitcoinów, których wartość rynkowa wzrosła z 3,5 miliarda dolarów do 15 miliardów dolarów, zmieniło właściciela nie w wyniku zwykłego zajęcia przez organy ścigania, lecz raczej w wyniku „doskonałego oszustwa” prowadzonego przez państwowych hakerów i przykrytego procedurami sądowymi. To ostateczne starcie „czarnego z czarnym” dotyczy nie tylko ogromnego majątku, ale także zwiastuje erę „cyfrowego złota”, w której państwowa hegemonia pokazuje swoje kły.
I. Odszyfrowanie osi czasu: pięcioletnie precyzyjne żniwo „najpierw kradzież, potem przejęcie”
Na pierwszy rzut oka to stara wiadomość: w październiku 2025 roku Departament Sprawiedliwości USA z pompą ogłosił konfiskatę 127 000 bitcoinów należących do prezesa Prince Group z Kambodży, Chen Zhi. Jednak raport National Computer Virus Emergency Response Center przedstawia zupełnie inną prawdę.
Poniższa tabela jasno pokazuje, że ta operacja nie była przypadkowa, lecz stanowiła precyzyjnie zaplanowaną sekwencję działań:
Interpretacja i wątpliwości:
● „Uśpione” łupy: Nie ma na świecie hakera, który powstrzymałby się od spieniężenia tak ogromnej sumy. Prawie czteroletni „sen” oznacza tylko jedno: atakujący zamierzał długoterminowo kontrolować aktywa, a nie osiągnąć krótkoterminowy zysk, co świadczy o państwowej strategicznej cierpliwości.
● Doskonałe „kupno na dołku, ogłoszenie na górce”: Rząd USA przejął faktyczną kontrolę nad bitcoinami, gdy w 2024 roku ich cena wynosiła około 48 000 dolarów, ale ogłosił konfiskatę dopiero w 2025 roku, gdy cena wzrosła do 118 000 dolarów. To nie była spontaniczna akcja organów ścigania, lecz precyzyjne żniwo majątku, które pozwoliło skonsumować ogromną premię cyklu bitcoina.
II. Mit „decentralizacji” upada w obliczu państwowej przemocy
Raport ujawnia jeszcze bardziej szokujące szczegóły techniczne: jak rzekoma „cyfrowa twierdza” została rozbita od środka jednym ciosem.
● Śmiertelna luka: generator liczb pseudolosowych (PRNG)
○ Teoretyczne bezpieczeństwo: Standardowy klucz prywatny bitcoina to 256-bitowa liczba binarna, co daje 2²⁵⁶ możliwych kombinacji (około 1,16×10⁷⁷); nawet superkomputer potrzebowałby więcej czasu niż wiek wszechświata, by je wszystkie przetestować.
Źródło: Wallstreetcn
○ Załamanie w rzeczywistości: Pool wydobywczy LuBian używał Mersenne Twister (MT19937-32), niebezpiecznego generatora liczb pseudolosowych. Jego efektywna entropia wynosiła tylko 32 bity, co zmniejszyło liczbę możliwych kombinacji klucza prywatnego z poziomu kosmicznego do około 4,29 miliarda (2³²).
○ Bezbronność: Wykorzystując tę lukę, atakujący mógł przy użyciu superkomputera przeszukać wszystkie możliwe klucze prywatne w około 1,17 godziny. To tak, jakby zamienić kwantowy zamek sejfu na prosty czterocyfrowy zamek walizkowy.
Źródło: Wallstreetcn
● Zdrada przejrzystości
Publiczna księga blockchain, w połączeniu ze specyficznym wzorcem transakcji Prince Group, pozwoliła amerykańskim śledczym łatwo zidentyfikować i śledzić cel za pomocą algorytmów klastrowania. Otwartość kodu, w obliczu państwowych możliwości analitycznych, stała się mieczem obosiecznym.
Gdy generowanie klucza prywatnego jest wadliwe, a państwo posiada wiedzę o luce technologicznej, przeniesienie bitcoinów staje się tak proste, jak obsługa własnego konta bankowego. Właśnie dzięki tej technologii USA już w 2024 roku uzyskały faktyczną kontrolę nad aktywami, a tzw. „konfiskata” była jedynie późniejszym uzupełnieniem procedur prawnych.
III. „Jurysdykcja długiego ramienia” i duet „cywilnej konfiskaty”
W tej sprawie Departament Sprawiedliwości USA przeprowadził spektakularną sztuczkę prawną, skutecznie „wybielając” aktywa zdobyte w wyniku „czarnego z czarnym”.
● Nieskończona ekspansja „jurysdykcji długiego ramienia”
○ Główne miejsce popełnienia przestępstwa i kraj pochodzenia podejrzanego to Kambodża. USA, powołując się na „minimalny kontakt” (np. możliwe użycie amerykańskiej infrastruktury technologicznej), siłą roszczą sobie jurysdykcję.
○ To typowy przykład „cyfrowej jurysdykcji długiego ramienia”, w którym prawo krajowe USA stawiane jest ponad suwerennością sądową innych państw, mając na celu przejęcie kontroli nad zasadami globalnych finansów cyfrowych.
● Pułapka proceduralna „cywilnej konfiskaty”
○ USA zastosowały procedurę cywilnej konfiskaty, której istotą jest „postępowanie przeciwko rzeczy”, a nie „postępowanie przeciwko osobie”. Oznacza to, że rząd musi jedynie wykazać „przewagę dowodową” (more likely than not), że aktywa są związane z przestępstwem, a nie udowodnić winę właściciela.
○ Odwrócenie ciężaru dowodu: Właściciel aktywów (Chen Zhi) musi sam udowodnić „legalność” aktywów, co w praktyce jest niezwykle trudne. To model „najpierw konfiskata, potem dowód”, poważnie naruszający zasady sprawiedliwości proceduralnej.
● Strategiczne intencje dotyczące przeznaczenia aktywów
○ Zgodnie z prawem USA, skonfiskowane dochody z przestępstw są w pierwszej kolejności przeznaczane na rekompensatę amerykańskim ofiarom. Ofiary tej sprawy mogą pochodzić z całego świata, co może uniemożliwić międzynarodowym ofiarom uzyskanie sprawiedliwej rekompensaty.
○ Jeszcze bardziej znaczące jest to, że w marcu 2025 roku administracja Trumpa podpisała rozporządzenie wykonawcze ustanawiające „Strategiczną Rezerwę Bitcoina”. Oznacza to, że skonfiskowane bitcoiny mogą nie zostać zlicytowane, lecz bezpośrednio trafić do skarbu państwa USA jako aktywa strategiczne. To rodzi pytania etyczne, czy USA wykorzystują działania sądowe do wzmacniania majątku państwowego.
IV. Walka o kontrolę nad wyceną „cyfrowego złota”: USA rozpoczynają „cyfrowe 911”
Zmiana własności tych bitcoinów o wartości 15 miliardów dolarów nie może być postrzegana jedynie jako akcja egzekucyjna. W tle kryją się głębsze intencje strategiczne:
● Hegemoniczna natura, grabież majątku: Pod pretekstem „walki z oszustwami elektronicznymi” w rzeczywistości chodzi o „wzbogacenie skarbu państwa”. Wstrzyknięcie tej ogromnej ilości bitcoinów doda poważny ciężar „cyfrowemu złotu” w bilansie USA i stanowi kluczowy krok w strategii „nacjonalizacji aktywów cyfrowych”.
● Tworzenie zasad, ustanawianie hegemonii: USA poprzez ten przypadek ogłaszają światu: na polu walki aktywów cyfrowych kod należy do kodu, a hegemonia do hegemonii. Próbują pokazać, kto ma ostateczne prawo interpretacji i kontroli nad kryptowalutami.
● Ostateczne pytanie o status „cyfrowego złota”: Bitcoin, dzięki swojej rzadkości i decentralizacji, nazywany jest „cyfrowym złotem”. Ale gdy najpotężniejsze państwo używa luk technologicznych i narzędzi prawnych do systematycznego przejmowania aktywów, musimy się zastanowić: czy ostateczna premia bitcoina wynika z konsensusu kodu, czy z przyszłego możliwego poparcia państwowej przemocy?
Ostrzeżenie dla globalnych posiadaczy kryptowalut
Od wykrycia luki w 2020 roku do „legalnej” konfiskaty w 2025 roku, USA w ciągu pięciu lat zrealizowały perfekcyjne zamknięcie cyklu: „odkrycie luki — kontrola technologiczna — oczekiwanie na wzrost wartości — uzupełnienie procedur”. To nie tylko tragedia Prince Group, ale także ogłuszające ostrzeżenie dla wszystkich posiadaczy kryptowalut na świecie.
Gdy państwowa hegemonia pokazuje kły, raj „cyfrowego złota” przestaje być spokojny. Ta zagadka 127 000 bitcoinów to zapewne tylko wierzchołek góry lodowej. Zmusza każdego uczestnika rynku do ponownego przemyślenia: w trójkącie bezpieczeństwa technologicznego, granic prawa i siły państwa — gdzie naprawdę znajdują się nasze cyfrowe aktywa?
