Dlaczego tradycyjne media krytykują innowacje związane ze stablecoinami?

Czy stablecoiny są „najniebezpieczniejszą kryptowalutą”, czy „globalnym dobrem publicznym”?

Autor: Byron Gilliam

Tłumaczenie: AididiaoJP, Foresight News

„Innowacja, która kiedyś spędzała sen z powiek bankierom centralnym, być może ostatecznie stanie się solidnym fundamentem pod ich stopami.” — David Beckworth

Teoria zagrożenia: zagrożenie dla stabilności finansowej

David Frum, publicysta The Atlantic, ostrzega, że stablecoiny to „najbardziej niebezpieczna forma kryptowaluty, jaką dotąd widzieliśmy”. Uważa, że ustawa GENIUS, legalizując je, „zapala lont do kolejnej finansowej katastrofy w USA”.

Frum przewiduje, że wartość stablecoinów wzrośnie do 4 bilionów dolarów (według prognoz Citi Bank), a niemal wszystkie środki popłyną do trzymiesięcznych obligacji skarbowych — najwyżej ryzykownej klasy aktywów dozwolonej przez tę ustawę.

Przewiduje on, że rynek obligacji skarbowych powtórzy załamanie z lat 2022-2023. Gdy posiadacze będą masowo żądać wykupu, emitenci stablecoinów zostaną zmuszeni do sprzedaży obligacji skarbowych o wartości 4 bilionów dolarów ze znaczną stratą, wywołując kryzys płynności.

Co gorsza, Frum wskazuje, że stablecoiny „posiadają wszystkie cechy ryzyka papierów wartościowych zabezpieczonych hipoteką subprime”, co może ostatecznie zmusić rząd do powtórzenia scenariusza z 2008 roku i ratowania prywatnych strat pieniędzmi podatników.

Głosy sceptycyzmu

Warto jednak zauważyć, że spadek wartości obligacji skarbowych w latach 2022-2023 trwał 18 miesięcy. Dlaczego aktywa wykupywane co trzy miesiące miałyby wywołać panikę wśród emitentów działających bez dźwigni? Ta logika jest wątpliwa.

Dyskutujemy poglądy Fruma nie tylko ze względu na ich dramatyzm, ale także dlatego, że odzwierciedlają powszechne obawy społeczne: stablecoiny są skazane na porażkę, a więc są niebezpieczne.

Teoria sukcesu: wywrócenie obecnego systemu

Helen Rey z Międzynarodowego Funduszu Walutowego ostrzega natomiast, że stablecoiny mogą być zbyt skuteczne, przez co „zagrożą dochodom rządów i podważą fundamenty międzynarodowego systemu finansowego”.

Jej zdaniem, gdy globalne oszczędności masowo przeniosą się do stablecoinów, banki stracą zdolność do udzielania kredytów, rządy napotkają trudności w finansowaniu, a banki centralne utracą narzędzia polityki pieniężnej.

Potencjalne skutki obejmują:

• Ryzyko dla stabilności finansowej
• Wydrążenie systemu bankowego
• Konkurencja walutowa i zmienność
• Nasilenie problemów z praniem pieniędzy
• Erozja bazy podatkowej
• Prywatyzacja seigniorage
• Nadmierny lobbing grup interesu

Helen Rey szczególnie obawia się, że prywatyzacja seigniorage doprowadzi do „skrajnej koncentracji bogactwa w rękach nielicznych firm i osób”, niszcząc publiczny charakter międzynarodowego systemu walutowego.

„Musimy być przygotowani na poważne konsekwencje.” — podsumowuje.

Perspektywa neutralna: wartość innowacji finansowych

Steven Milan z Fed, podobnie jak Rey, ceni obecny system dolara: „Rezerwowa waluta i aktywa dostarczane przez USA to globalne dobro publiczne.” Jednak dochodzi do odwrotnego wniosku:

„Stablecoiny umożliwiają grupom wykluczonym finansowo łatwiejszy dostęp do tych globalnych dóbr publicznych, uwalniając je od surowych ograniczeń finansowych.”

W środowisku kryptowalutowym emisja pieniądza przez Fed jest zwykle postrzegana jako zagrożenie publiczne, ale argumentacja Milana trafia w sedno zarówno pod względem treści, jak i strategii: definiowanie waluty fiducjarnej jako dobra publicznego to najlepsza rama do walki z antykryptowalutową retoryką.

W przeciwieństwie do poprzednich opinii, Milan uważa, że masowy odpływ środków z systemu bankowego jest mało prawdopodobny, ponieważ ustawa GENIUS wyraźnie stanowi, że stablecoiny nie przynoszą odsetek i nie są objęte ubezpieczeniem depozytów.

„Prawdziwa szansa stablecoinów polega na zaspokojeniu globalnego popytu na aktywa dolarowe, zwłaszcza w regionach o ograniczonym dostępie do dolara.”

Według Rey taka sytuacja zagraża suwerenności państw, podczas gdy Milan uważa, że pozwala mieszkańcom rynków wschodzących „unikać skutków hiperinflacji i wahań kursów walutowych”.

Ten argument jest przekonujący, pod warunkiem że uznajemy walutę fiducjarną za dobro publiczne.

Teoria funkcji stabilizacyjnej: regulator cykli finansowych

David Beckworth zauważa, że zwolennicy teorii paniki pomijają kluczowy aspekt: „Upowszechnienie stablecoinów denominowanych w dolarach faktycznie pomaga łagodzić globalne wahania finansowe.”

Przywołuje badania Helen Rey dotyczące destabilizującego wpływu zadłużenia dolarowego na rynkach wschodzących i sugeruje, że stablecoiny mogą rozwiązać ten problem poprzez poprawę bilansów sektora prywatnego:

Kiedy dolar się umacnia i rośnie zadłużenie dolarowe, równoczesny wzrost wartości stablecoinów zapewnia rynkom wschodzącym bufor. Innymi słowy, „stablecoiny mogą stać się zdecentralizowanym globalnym mechanizmem stabilizującym gospodarkę”.

Biorąc pod uwagę możliwość, że Fed stanie się ostatnią instancją ratunkową dla stablecoinów — co jest właśnie scenariuszem, którego obawia się Frum — ekspansja stablecoinów „może stać się narzędziem równoważenia globalnych cykli finansowych”.

Beckworth podsumowuje: „Innowacja, która kiedyś przerażała urzędników banków centralnych, może ostatecznie stać się ich najtrwalszym fundamentem.”

Teoria narzędzia przestępczego: kanał prania pieniędzy w cieniu

Oskarżenie Firas Issy, założyciela kryptowalutowych bankomatów w Illinois, o poważne przestępstwo prania pieniędzy przypomina nam: mimo transparentności i możliwości śledzenia blockchaina, przestępcy nadal traktują go jako pierwszy przystanek do prania pieniędzy.

Sprawa, w której podejrzany zarobił 10 milionów dolarów, wymieniając gotówkę na kryptowaluty, pokazuje: przestępczość kryptowalutowa to nie tylko kradzież aktywów on-chain, ale także kanał wprowadzania tradycyjnych brudnych pieniędzy do blockchaina.

Wraz z rozwojem stablecoinów i ich głęboką integracją z tradycyjnymi finansami, eksperci obawiają się nasilenia ryzyka prania pieniędzy. Helen Rey wskazuje, że stablecoiny mogą „przekazywać nielegalne środki, poważnie erodując bazy podatkowe państw”. David Frum idzie dalej: „Sądzenie, że ułatwianie działalności przestępczej zwiększy popyt na obligacje skarbowe, to pomylenie celu ze środkiem.”

Nie znaleźliśmy jak dotąd przekonujących kontrargumentów wobec tej tezy.

Perspektywa pragmatyczna: zwyczajne narzędzie płatnicze

Kiedy brytyjski lord Kurwin Ranger zapytał rząd o stanowisko wobec stablecoinów, ta debata parlamentarna mogła ustanowić rekord jako najnudniejsza w historii.

Lord Livermore, odpowiadający w imieniu króla, przewiduje: stablecoiny odegrają rolę w „obniżeniu kosztów płatności międzynarodowych i zwiększeniu efektywności”.

W porównaniu z dramatycznymi prognozami o finansowej apokalipsie lub rewolucji zbawienia, ta opinia wydaje się nieistotna. Jednak to właśnie ta zwyczajność jest najbliższa prawdzie o przyszłości.