Pozytywny postęp w sprawie sprzeniewierzenia aktywów rezerwowych TUSD przez powiernika: Współpraca Sun Yuchen w wygranej sprawie i systemowe pytania stojące za sukcesem

Niedawno sprawa dotycząca nielegalnego przywłaszczenia 500 milionów dolarów rezerw aktywów TrueUSD (TUSD) przez podmiot powierniczy, wspierany przez założyciela TRON Justina Suna Techteryx, zakończyła się tymczasowym sukcesem w walce o odzyskanie środków; globalny zakaz i nakaz zamrożenia wydany przez Dubai International Financial Centre Court ("DIFC Court") przyniósł etapowy sukces w globalnych działaniach na rzecz odzyskania rezerw TUSD.

Pod koniec października 2025 roku sąd DIFC wydał kluczowe orzeczenie, nakładając globalny nakaz zamrożenia środków o wartości około 456 milionów dolarów rezerw TUSD. Środki te zostały wcześniej przeniesione do podmiotu w Dubaju bez pełnego ujawnienia, co wywołało kryzys zaufania dotyczący powiernictwa.

Orzeczenie sądu DIFC oznacza, że nielegalnie przywłaszczone rezerwy zostały oficjalnie objęte ochroną prawną, co stanowi zastrzyk zaufania dla dalszej stabilności TUSD i wiary rynku w ten projekt.

W historii stablecoinów tego typu interwencje sądów zagranicznych nie są rzadkością, jednak skala i złożoność struktury TUSD sprawiają, że jest to kluczowe wydarzenie dla branży, która ponownie musi przeanalizować ryzyka związane z "off-chain reserves" i powiernictwem.

I. Nielegalny transfer rezerw: czarna skrzynka powstała z połączenia luk w powiernictwie i oszustw transgranicznych

Zgodnie z założeniami, TUSD jako stablecoin powiązany z dolarem amerykańskim, musi przechowywać swoje rezerwy w wysoce płynnej i wymienialnej formie, zarządzanej przez zewnętrzne instytucje powiernicze.

W 2020 roku, po przejęciu TUSD przez Techteryx, zgodnie z zasadą kontynuacji działalności, zarządzanie rezerwami zostało powierzone przez pierwotnego operatora TrueCoin (strona TUSD) hongkońskim instytucjom powierniczym First Digital Trust (FDT) oraz Legacy Trust, co powinno być standardową praktyką zgodną z zasadą "oddzielnych kont i ostrożnego powiernictwa".

Jednak według dokumentów sądowych Hong Kong High Court oraz materiałów ujawnionych przez sąd w Dubaju, powyższe instytucje powiernicze w praktyce działały całkowicie wbrew publicznym deklaracjom o "transparentnym powiernictwie".

Diagram relacji rezerw TUSD

Następnie, na sugestię FDT, Techteryx "zainwestował" setki milionów dolarów rezerw do funduszu z Kajmanów Aria Commodity Finance Fund ("ACFF"). W latach 2021-2023, bez autoryzacji Techteryx oraz na podstawie sfałszowanych dokumentów i poleceń inwestycyjnych, FDT i Legacy Trust przekazały środki dalej na konto prywatnej firmy z Dubaju Aria DMCC, której właściciel jest spokrewniony z zarządzającym funduszem ACFF, Matthewem Brittainem. Oznacza to, że rezerwy zostały ostatecznie przeniesione do prywatnego podmiotu powiązanego z zarządzającym.

Po wykryciu nielegalnego przywłaszczenia i transferu środków, w celu ochrony interesów posiadaczy TUSD, Justin Sun osobiście udzielił Techteryx wsparcia finansowego w wysokości 500 milionów dolarów.

W uzasadnieniu wyroku sąd DIFC wskazał, że strona pozwana nie była w stanie racjonalnie wyjaśnić, dlaczego środki zostały przekazane do powiązanej spółki bez autoryzacji, brakowało dowodów na rzeczywistą przynależność środków, a także istniało realne ryzyko dalszego transferu. W związku z tym zamrożenie środków było jedyną opcją, by "najpierw zatrzymać wyciek, a potem rozstrzygnąć sprawę".

II. Odpowiedzialność w kluczowym momencie – nowy wzorzec dla branży

Aby zapobiec rozprzestrzenianiu się ryzyka off-chain na użytkowników, zanim procedury sądowe zakończą odzyskiwanie i zamrożenie aktywów, Justin Sun rzeczywiście zdecydował się na podejście "najpierw zapewnić stabilne funkcjonowanie, potem pociągnąć do odpowiedzialności i odzyskać środki". Jego głównym celem nie było zastąpienie odpowiedzialności powiernika, lecz ograniczenie ryzyka do poziomu powierniczego, tak aby wypłacalność TUSD nie została zakłócona przez spór o rezerwy.

Podobne działania odegrały kluczową rolę również w historii tradycyjnych finansów.

Na przykład w 2008 roku JPMorgan, przy wsparciu amerykańskiego Departamentu Skarbu, pilnie przejęło Bear Stearns. Wówczas Bear Stearns, z powodu gwałtownego braku płynności, stanął w obliczu bankructwa, a jego niewypłacalność mogła szybko rozprzestrzenić się na cały system finansowy. JPMorgan w bardzo krótkim czasie przejęło aktywa, stabilizując bezpieczeństwo aktywów kontrahentów i porządek na rynku.

Sprawa TUSD ma podobne cechy:
system powierniczy zawiódł off-chain, a użytkownicy byli najbardziej narażeni.

W takiej sytuacji interwencja trzeciej strony w krytycznym momencie nie tylko chroniła prawa użytkowników do wykupu, ale także dała czas na późniejsze działania prawne o zasięgu międzynarodowym.

Z tego powodu działania Justina Suna mają znaczenie nie tylko ze względu na konkretną kwotę wsparcia, ale przede wszystkim dlatego, że ustanowiły nową, dotąd niejasną logikę odpowiedzialności dla branży stablecoinów:

Gdy system powierniczy off-chain zawodzi, stablecoin powinien najpierw chronić użytkowników, a nie przerzucać ryzyka bezpośrednio na rynek.

Zasada ta była rzadko realizowana w branży krypto, a przypadek TUSD stanowi praktyczny przykład, z którego branża może czerpać wzorce.

III. Luki systemowe na pierwszym planie: powiernictwo to prawdziwy słaby punkt stablecoinów

Na konferencji prasowej 3 kwietnia Justin Sun otwarcie stwierdził, że sprawa ta dotyka fundamentalnych zasad uczciwości systemu finansowego.

Powiedział: "Te aktywa to środki publiczne. Aby chronić interes publiczny i reputację Hongkongu jako międzynarodowego centrum finansowego, zdecydowałem się zapewnić wsparcie płynnościowe. Byłem zszokowany skalą tego oszustwa i czuję ogromną odpowiedzialność."

Te wypowiedzi wprowadziły problem powiernictwa stablecoinów do głównego nurtu debaty publicznej, pozwalając regulatorom lepiej dostrzec, jak luki w systemie off-chain mogą wpłynąć na realnych użytkowników.

W sierpniu 2025 roku w Hongkongu weszło w życie "Stablecoin Ordinance", a Hong Kong Monetary Authority rozpoczęło zarządzanie emisją stablecoinów poprzez system licencyjny, obejmując "fiat-referenced stablecoins" regulacjami. Kluczowe zasady ustawy podkreślają: stablecoiny muszą być w pełni zabezpieczone wymienialną walutą fiducjarną, utrzymywać pełne rezerwy i zapewniać płynny wykup.

Jednak w obecnym systemie Hongkongu szczegóły dotyczące powiernictwa są nadal stopniowo dopracowywane: jakie kwalifikacje powinien mieć powiernik rezerw, jak wymusić separację kont, czy struktura powiernicza może inwestować środki, jak wdrożyć transgraniczne powiernictwo i audyt penetracyjny... Wszystko to jest bardziej złożone niż "zgodność emisji" i łatwiej tu o rozbieżności między przepisami a rzeczywistością.

Członek hongkońskiej Rady Legislacyjnej, Wu Jiezhuang, również wypowiedział się na temat systemu powierniczego. Zwrócił uwagę, że ponieważ Hongkong nie ma jeszcze kompletnego systemu regulacji powiernictwa, wiele firm Web3 korzysta z firm powierniczych jako podstawy trzeciego powiernictwa. Jeśli operacje są zgodne z normami, powiernictwo może być uzupełniającym rozwiązaniem; jednak przy braku obowiązkowej regulacji i mechanizmów nadzoru, ta luka systemowa może zostać wykorzystana przez przestępców, co ostatecznie zaszkodzi zaufaniu do Hongkongu jako centrum finansowego.

Dlatego sposób powiernictwa rezerw i wdrożenie nadzoru penetracyjnego to kluczowe kwestie, które Hongkong musi pilnie rozwiązać.

IV. Kolejny etap branży stablecoinów

Obecnie na rynku kryptowalut rośnie zmienność, a wielu inwestorów zmienia strategię z pogoni za wysokimi zyskami na priorytetowe traktowanie zarządzania ryzykiem i przetrwania. W miarę jak kapitał ponownie napływa do stablecoinów, sam sektor stablecoinów również się różnicuje: tradycyjne aktywa zabezpieczone walutą fiducjarną nadal zapewniają podstawową płynność, a liczba "yield stablecoins" opartych na rzeczywistych zyskach, on-chain credit i warstwowej konstrukcji ryzyka szybko rośnie.

Jednak niezależnie od innowacji strukturalnych, jedno pozostaje niezmienne:

Przejrzystość, możliwość weryfikacji i pociągnięcia do odpowiedzialności to prawdziwa "linia graniczna" stablecoinów.

Zwycięstwo w sprawie przywłaszczenia rezerw TUSD to ważny moment dla branży, by ponownie zdefiniować swoje granice.

Szczególnie dziś, gdy przepływ aktywów cyfrowych przekracza możliwości reakcji regulatorów tradycyjnych finansów. Gdy środki mogą w kilka minut przekroczyć wiele jurysdykcji, przejrzyste, wykonalne i odpowiedzialne mechanizmy ochrony stają się najważniejszą, a zarazem najbardziej deficytową "infrastrukturą bazową" systemu stablecoinów.

Z globalnej perspektywy, główne organy regulacyjne starają się nadążyć za tymi zmianami:

• Stany Zjednoczone poprzez "GENIUS Act" włączyły powiernictwo stablecoinów i ujawnianie rezerw do federalnych ram regulacyjnych;

• Unia Europejska – MiCA oficjalnie weszła w życie, standaryzując emisję i powiernictwo "asset-backed stablecoins";

• Dubajskie DIFC w tej sprawie pokazało zdolność sądową do ochrony aktywów transgranicznych.

Logika regulacyjna rozciąga się z tradycyjnych finansów na aktywa cyfrowe, zmuszając branżę do przyspieszenia samoregulacji. Coraz więcej projektów aktywnie podnosi poziom przejrzystości: od częstszych ujawnień rezerw, przez audyty zewnętrzne, po publiczne adresy powiernicze, dowody rezerw w Merkle Tree, aż po nowe modele "off-chain assets + on-chain verification". Branża nadrabia dawne braki i redefiniuje standardy "wiarygodności".

W tym kontekście sprawa TUSD to nie tylko prawna kwalifikacja czynu zabronionego, ale także lustro, które ukazuje systemowe luki w powiernictwie off-chain oraz kierunek, w którym branża musi podążać: od samoregulacji do instytucjonalizacji, od nieprzejrzystości do weryfikowalności, od pojedynczej jurysdykcji do współpracy transgranicznej.